Akcja toczy się we wsi Taplary otoczonej lasami i bagnami, niedostępnej i tworzącej własny świat zamknięty na wpływy z zewnątrz. Mieszkańcy żyją zgodnie z rytmem natury, są nieufni wobec obcych i niechętni wobec wszystkiego co nowe. Pewnego dnia do wsi wraz z przedstawicielami lokalnych władz przybywa młoda "uczycielka". Zostaje ona przydzielona na kwaterę w domu Kaziuka Bartoszewicza, jednego z gospodarzy, a zarazem narratora powieści. Wraz z nią przybywa nowoczesność w postaci prądu, radia itd. Wszystkie te zmiany mieszkańcy, żyjący dotąd w symbiozie z naturą, przyjmują niechętnie, podobnie jak narrator Kaziuk. Wkrótce jednak Kaziuk zaczyna okazywać coraz większe zainteresowanie jej słowami, a przyczyną tego jest rosnąca erotyczna fascynacja, jaką nieświadomie odczuwa wobec tej kobiety. Paradoksalnie starania nauczycielki pozostałoby jałowe, gdyby nie owa namiętność. Po wyjeździe nauczycielki to Kaziuk staje się rzecznikiem postępu i nowoczesności - to on jako pierwszy podczas żniw wychodzi na pole z kosą, a nie z sierpem, jak nakazywał obyczaj. Na oczach gromady pęka stara kultura, a rodzi się nowe
UWAGI:
Tekst wg wyd. "Czytelnika", 1993 r.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni